MIRIAM's PAINTINGS IN THE NETHERLANDS

In a previous blog (DOWN AND UP, 21 September) I mentioned I was a great believer in synchronicity.  I will copy an email I received from my friend Cocky in The Netherlands.  This email tells again a story about the way our world has become smaller but also gives an indication of the richness we can invite into our lives by wanting to know how the 'other half' lives, made so much easier now with access to the internet.  It's amazing how an act of kindness received in the southern hemisphere can have a rippling effect in the northern hemisphere.  No, I'm not talking about rugby, which, by the way, Miriam loves.  She knows every All Blacks player by name and whenever a test match is played she stands beside her bed, arms straight down her sides, during the singing of the national anthems.  And, sings along very loudly!

Years ago Cocky made a quilt for Miriam.  It's a stunning piece of work, beautiful colours and rich in the blending and contrast of the materials used.
A true piece of craft.

Miriam and the precious quilt made by Cocky.

Some time ago Cocky was asked to join a quilt-making group which meets in a town close to where Cocky lives.  And here is her account of what happened the one day on her way to this group.  Please use the translation facility, it is such an amazing story.  I will hold on to my belief in the power of synchronicity.

Here is Cocky's story:

Je weet, dat ik sinds enige tijd naar een quiltclubje ga. De quiltmeisjes, zoals ze zich noemen. Bij een 'juf' thuis. Die juf is een kunstenares die zoveel ongelooflijk mooie quilts heeft gemaakt en ook al op heel wat exposities heeft 'gehangen'. De anderen zijn 3 dames,  zo tussen de 40 en 75 met jarenlange quiltervaring. En daar kom ik dan, zonder. Iedereen is behulpzaam en stimuleert elkaar, komt met ideeën. Kortom, een inspirerende, vrolijke ochtend zo eens in de zes weken, waarbij mijn onervarenheid niet als handicap voelt door de behulpzaamheid en stimulans van allen. Veel humor, veel plezier. 

Er kwam via de vrouw uit Gouda die ik destijds ontmoette op naailes en die mij introduceerde bij de quilters een poosje geleden nóg een nieuwe (ervaren) quiltster bij. Marianne. Uit Gouda. Ze komen mij op weg naar Zoetermeer ophalen.

De laatste keer werd mij onderweg gevraagd wat ik gedaan had en ik vertelde dat ik een quilt heb gemaakt. Nee, niet voor mij zelf maar voor de verjaardag van een vrouw met syndroom van Down, met een bijzonder gevoel voor kleuren. Waarop Marianne meteen het woord nam en begon te vertellen over een vrouw in Nieuw Zeeland, ook met Down, die zo prachtig schildert, zulke sprekende kleuren en zij heeft geëxposeerd en heel wat verkocht.

 Toen zei ik: 'dat is Miriam Hellendoorn en voor haar maakte ik de quilt.'

 Marianne (zat voorin) draait zich om en kijkt me met open mond en ogen als schoteltjes, aan. 'Kén jij haar dan?' 

Daarop vertelt Marianne dat zij van Miriam heeft gehoord via haar vriendin Mijntje.  [Mijntje lives in Gouda and is Bart's sister!]

Nóg een toevalligheid: uitgerekend die dag moest ik wat afrekenen met Marianne en ik had het geld ingesloten in de laatste kaart van The Madonna, die ik nog had. Waarom in die kaart? Géén idee. Er lagen nog veel meer in mijn voorraaddoosje. Maar het was wel heel bijzonder dat ik díe kaart voor haar in mijn tas had zitten.

Ik heb Marianne over jouw blog verteld en haar mail-reactie heb ik gekopieerd:

'lieve Cocky,
Onder de indruk van de blog van Huubje ! Verschillende keren blader ik er in en ik word er heel blij van. Mooi geschreven en de foto’s erbij zijn prachtig.
Vanmiddag met Mijntje gefloten en ze was verrast dat ik een kaart van Miriam heb! “Hoe kom je daar aan ?” Harry en Mijntje waren beiden onder de indruk over de ontmoeting.'


Zo mooi hoe Miriam mensen raakt. En dat geldt evenzeer voor jou, lieve Huubje,je ziet het aan de reactie op jouw blog van een volkomen vreemde die schrijft dat ze er blij van wordt.

Wat een verhaal, he. Gideon herinnerde aan de wonderlijke samenloop met de Down Up, destijds en nu dit. 

                                                                    * * * * *

Thank you again, Cocky.   I wish you and your quilters many happy and enriching quilting days.  It's a precious way of keeping up a tradition.

Since it's Valentine's Day (nearly over for us) I will add a photo of a vase with roses from our garden.

Matawhera Magic